Posted by
அடியேன்S.வீரமனிகண்ணன்
at
6:27 AM
பருத்திநூல் முறுக்கிவிட்டுப் பஞ்சிஓதும் மாந்தரே!
துருத்திநூல் முறுக்கிவிட்டுத் துன்பம்நீங்க வல்லீரேல்
கருத்தில்நூல் கலைப்படு காலநூல் கழிந்திடும்
...திருத்திநூல் கவலறும் சிவாயஅஞ்சு எழுத்துமே. 128
பருத்தி நூல் முறுக்கி விட்டுப் பஞ்சத்திற்காக ஓதும் மாந்தரே!
வாசி யோகத்தால் குண்டலினி ஏழுப்பி துன்பம் நீங்க தெரியாதவரே!
கருத்தில் தெளிவு பிறக்கும்... காலத்தை கழிந்திடும் (~கால ததுவதி தாண்டிவிடலாம்).
திருத்தமாக நமசிவாயம் என்று சொன்னால் கவலையும்... அகன்று போகும்
0 Comments:
Post a Comment