Posted by
அடியேன்S.வீரமனிகண்ணன்
at
2:03 AM
அன்பெனும் நன்மலர் தூவிப் - பர
மானந்தத் தேவியின் அடியிணை மேவி
இன்பொடும் உன்னுட லாவி - நாளும்
ஈடேற்றத் தேடாய்நீ இங்கே குலாவி. 19
பாபஞ்செய் யாதிரு மனமே - நாளைக்
கோபஞ்செய் தேயமன் கொண்டோடிப் போவான்
பாபஞ்செய் யாதிரு மனமே.
அன்பு என்ற நன்மலரால் அவனை தூவி தொழுது, வாயினால் பாடி, அவனடி சென்று, பேரின்பத்தில் திளைத்து தொழுதால், அவனே ஓடோடி வந்து உன்னை ஈடு இனையற்ற கைலாச பதவியை தந்தருள்வான்.
0 Comments:
Post a Comment